ขอแก้ข่าวหน่อยครับ

เมื่อต้นเดือน ผมไปร่วมพูดคุยในงาน GM Cafe ครั้งที่ 4 หัวข้อ "My Hero:นายกฯในสายตาของคนหนุ่ม" ร่วมกับพี่ตุ้ม สรกล อดุลยานนท์ หรือ 'หนุ่มเมืองจันท์' และคุณสมชาย ชีวสุทธานนท์ หรือ 'ตี๋ แมทชิ่ง'

เรื่องของเรื่องก็คือ เมื่อวันอาทิตย์ที่แล้ว กรุงเทพธุรกิจ หน้าจุดประกายวรรณกรรม กรุณาถอดความการสนทนาครั้งนั้น ลงตีพิมพ์ในคอลัมน์ "เบื้องหลังโต๊ะบก." เขียนโดยผู้ใช้นามปากกา ขบถหัวอ่อนไหว

ผมได้อ่านคอลัมน์ดังกล่าวจากเว็บไซต์กรุงเทพธุรกิจ และพบว่าผู้เขียนบทความมีความเข้าใจที่ผิดพลาดและคลาดเคลื่อนในการสรุปความเนื้อหาที่ผมพูดหลายส่วน จนทำให้ผู้อ่านอาจเกิดความเข้าใจผิดได้ จึงขออนุญาตใช้พื้นที่ส่วนตัวตรงนี้ ชี้แจงสักเล็กน้อย โดยขอยกเพียงส่วนสำคัญเท่านั้น ซึ่งได้แก่

1. การอ้างชื่อหนังสือของอาจารย์รังสรรค์ ธนะพรพันธุ์ ผิด จากที่ถูกคือ "อนิจลักษณะการเมืองไทย" เป็น "คุณลักษณะการเมืองไทย"

2. ย่อหน้าที่ผู้เขียนเขียนว่า "หลังจากนั้นผมก็ได้อ่านงานของ อ.วรากร สามโกเศศ ก็ทำให้เปลี่ยนความคิดกับทางการเมืองให้มามุ่งมั่นในการเป็นอาจารย์แทน เพราะอยากให้อาจารย์ใส่ใจที่จะให้ความรู้แก่ลูกศิษย์ไม่ใช่แค่สอนตามหน้าที่เฉยๆ"

นอกจากจะสะกดชื่ออาจารย์วรากรณ์ผิดแล้ว หากได้ฟังเทปบันทึกการสนทนา จะเข้าใจว่า ผู้เขียนไม่สามารถจับประเด็นที่ผมพูดในส่วนที่พูดถึงอาจารย์วรากรณ์ได้เลย

3. ย่อหน้าที่ว่า "ประเด็นสุดท้ายของการปิดบทสนทนาเป็นการแสดงความเห็นถึงนายกฯ ในสายตาคนหนุ่มโดย อ.ปกป้อง จันวิทย์ เปิดเผยว่า อยากเห็นคนที่มีความดี เก่ง และมีความกล้าผสมๆ กัน ถ้าจะเอ่ยเป็นชื่อบุคคลเขาคิดว่าน่าจะเป็น ลี กวน ยู นายกฯ ของสิงคโปร์ เพราะมีความฉลาดในการมองเกม มีวิสัยทัศน์ในการมองภาพรวม"

ประโยคที่ว่า "... ถ้าจะเอ่ยเป็นชื่อบุคคลเขาคิดว่าน่าจะเป็น ลี กวน ยู นายกฯ ของสิงคโปร์ เพราะมีความฉลาดในการมองเกม มีวิสัยทัศน์ในการมองภาพรวม" ไม่ใช่ประโยคที่ผมพูด บุคคลที่เอ่ยถึงลี กวน ยู บนเวที ในวันนั้น คือ คุณสมชาย ชีวสุทธานนท์ มิใช่ผม ผมไม่เคยชื่นชอบผู้นำในลักษณะลี กวน ยู เนื่องจากโดยส่วนตัว มีความเป็นเสรีนิยมทางการเมือง

การนำคำพูดของคนหนึ่งมาใส่ปากของอีกคนหนึ่ง เป็นความผิดพลาดที่ไม่น่าเกิดขึ้น ของผู้ที่มีหน้าที่รายงานข้อเท็จจริง เพราะทำให้ผู้อ่านเข้าใจความคิดของผมอย่างผิดพลาด

ทั้งนี้ ผมได้เขียนอีเมลชี้แจงบรรณาธิการจุดประกายวรรณกรรมแล้ว สื่อเครือเดอะเนชั่น มีความเป็นมืออาชีพ และเป็นที่เชื่อถือของสังคม ผมไม่อยากให้ความเป็นมืออาชีพและความน่าเชื่อถือของเครือเนชั่นลดน้อยถอยลง จากความผิดพลาดระดับพื้นฐานทำนองนี้