นักเขียน

มีคนถามว่านึกยังไงถึงมาเขียน blog

ก็คนตกงานนี่ครับ ... OPEN เลิกไปแล้ว (ฮา)

จริงๆ ก็ไม่มีอะไรนอกไปจากหาอะไรสนุกๆ ทำเป็นเพื่อนกับการนั่งเขียนวิทยานิพนธ์ และอยากบันทึกความคิดส่วนตัวเก็บไว้อ่านเล่นในอนาคต

ยิ่งเห็นคุณ B.F.Pinkerton เขาเขียนแล้วสนุกคึกคักดี เลยอยากเลียนแบบเขาบ้าง ตอนแรกก็ไปลองๆ ใน bloggang ของ pantip แต่สติปัญญาไม่ถึง ยากเหลือเกิน เลยมาเขียนที่นี่แทน มันสำเร็จรูปเหมาะกับเด็กอนุบาลด้านคอมพิวเตอร์อย่างผมดี

พอเริ่มเข้าสู่โลกของ blog ได้เข้าไปอ่าน blog ของคนโน้นคนนี้ ผมพบช้างเผือกเต็มไปหมด

ไม่ใช่แค่ตะกร้า ... blog ก็สร้างนักเขียนครับ

ถ้าอนาคตมีโอกาสได้เป็นบอกอนิตยสาร ผมต้องชวนคุณ B.F. มาเขียนคอลัมน์แน่ๆ เขียนอะไรก็ได้ เพราะรอบรู้เหลือเกิน เขียนอะไรก็น่าอ่านไปหมด ครบทุกรสทุกอารมณ์ ได้ตั้งแต่เรื่องวิชาการ เศรษฐศาสตร์ การศึกษา การเมือง ต่างประเทศ ไปจนถึงศาสนา การวิ่ง ร้องเพลง ฯลฯ ใครไม่เชื่อ ลองไปอ่านกันดูตามลิงก์ข้างๆ

คุณ B.F. ส่งลิงก์ไดอารี่ของคุณแทนไท ประเสริฐกุล มาให้ลองอ่าน ผมเข้าไปนั่งอ่าน นั่งหัวเราะอยู่คนเดียว คนอะไรเขียนหนังสือเก่ง ทั้งยวน ทั้งยีสต์ เยี่ยมจริงๆ นี่ช้างเผือกเลยนะครับ เขียนเก่งทั้งพี่ทั้งน้อง(ทั้งพ่อทั้งแม่ด้วย) เข้าไปอ่านกันเองใน yeebud diary ครับ ถ้าเป็นหนังสือก็วางไม่ลง สดสุดๆ

คุยกับน้องรักคนหนึ่งทาง msn เจ้าตัวแอบส่ง blog ของตัวเองมาให้อ่าน เจอช้างเผือกอีกแล้วครับ

ลองดูฝีมือข้างล่างนี้

"...ผมไม่ชอบหน้าร้อน ไม่ชอบหน้าฝน และก็ไม่ชอบหน้าหนาว แต่ผมชอบฤดูกาล
ยินดีที่เห็นความเปลี่ยนแปลงของฤดูกาล และ ความเป็นไปของเวลา
มันคอยบอกเสมอว่าโลกยังหมุน เวลายังคงทำหน้าที่ของมันอย่างสม่ำเสมอและมั่นคง"

ชอบเหมือนผมไหมครับ

เสียใจด้วยนะครับ เจ้าตัวขี้เขิน ไม่ยอมให้ทำลิงก์ เสียดายแทนคนอ่าน อดอ่านงานดีๆ

......


ผมเป็นคนชอบอ่านหนังสือมาตั้งแต่เด็ก สังเกตสังกา ครูพักลักจำ วิธีคิด วิธีเขียนของคนโน้นคนนี้อยู่เรื่อยๆ

"นักเขียน" ในดวงใจนี่มีหลายคนเลยครับ

ถ้าเป็นสายวิชาการ ก็ต้อง อาจารย์รังสรรค์ ธนะพรพันธุ์ อาจารย์นิธิ เอียวศรีวงศ์ อาจารย์เกษียร เตชะพีระ เขียนหนังสือดีกันทุกคน แต่คนละแนว คนละสไตล์ นี่ยังไม่ได้ชมความคมเข้มของเนื้อหานะครับ และไม่นานมานี้ ยอดฝีมืออีกคนเพิ่งคืนวงการหลังหายไปพักใหญ่ อาจารย์บุญรักษ์ บุญญะเขตมาลาครับ

ส่วนรุ่นใหม่ ใครกินอาจารย์เพี้ยน นักเรียนนอก ของผมยาก อ่านทีไร ได้คิดทุกที ผมชอบบทความถั่วงอกของจานพิดมากๆๆ

สายนักหนังสือพิมพ์ ขวัญใจผมก็ต้องกาแฟดำ คนที่ต้องเขียนทุกวัน แล้วยังเขียนดีมีประเด็นทุกวัน นี่ไม่ง่ายนะครับ มิหนำซ้ำ ยังเขียนดีทุกวันมาหลายสิบปี ยิ่งไม่ง่ายใหญ่ ไม่ต้องพูดถึงว่าคุณสุทธิชัย หยุ่น ต้องแบ่งเวลาไปบริหารองค์กรอีกด้วย

นอกจากนั้น ผมก็เป็นแฟนพี่ประสงค์ เลิศรัตนวิสุทธิ์ คม เข้ม กระชับ ข้อมูลแน่น ตรงไปตรงมา ลองตามอ่านข่าวที่พี่ประสงค์สืบสวนสิครับ มืออาชีพที่น่าคารวะที่สุด และผมก็ชอบลีลาของพี่ตุ้ม สรกล อดุลยานนท์ ถ้ารุ่นใหญ่คนอื่น ผมก็ชอบคุณพงษ์ศักดิ์ พยัฆวิเชียร และคุณเสถียร จันทิมาธร ส่วนรุ่นใหม่ๆ ผมชอบคุณนงนุช สิงหะเดชะ มติชนทั้งนั้น

งานหนังสือพิมพ์ที่มีความเป็นวรรณกรรมต้องยกให้มติชนเขาครับ

คอลัมนิสต์กีฬา หาคนกินคุณพิษณุ นิลกลัด ยากมากนะครับ ผมเฉยๆ เวลาคุณพิษณุพากย์กีฬา แต่ถ้าสะบัดปากกานี่ สุดยอด ถ้าเป็นเรื่องฟุตบอล ก็ไม่มีใครกินคุณเอกราช เก่งทุกทางได้ ตอนคุณเอกราชมาเขียนคอลัมน์ใหม่ๆ สัปดาห์ละครั้งในมติชนรายวัน นี่สุดยอดมากเลยนะครับ แต่หลังๆ ดูเหมือนจะตกไป คงเขียนเยอะและงานเยอะเกิน

จริงๆ มีอีกคน ที่เขียนหนังสือสนุกและดีมากนะครับ อาจารย์วิมุตครับ ว่าที่อดีตอาจารย์คณะเศรษฐ มธ วิจารณ์บอลก็ดี วิจารณ์เศรษฐกิจก็ได้ เนื้อหาคม ลีลาเด็ด พริ้วมาก อารมณ์ขันเป็นเลิศ เสียดายไม่ค่อยขยันเขียน ถ้าเอาจริงจังกับการเขียนให้สม่ำเสมอนี่ ช้างเผือกของวงการแน่นอน

ด้านทางคอลัมนิสต์อาชีพ คุณวานิช จรุงกิจอนันต์ ยังสุดยอดอยู่นะครับ เขียนหนังสือเนียนเหลือเกิน ธีมแน่น ผมชอบจังหวะการเขียนของคุณวานิชมาก คุณนรา ผมก็ชอบครับ

แต่ถ้าเป็นรุ่นใหม่ ตอนนี้ที่ดีที่สุดในความเห็นผมคือ พี่คุ่น ปราบดา หยุ่น กับคุณมุกหอม วงษ์เทศครับ ผมชอบทั้งคู่มาก ผมชอบพี่คุ่นเขียนคอลัมน์มากเลยครับ สุดยอดมาพักใหญ่ๆ แล้ว ชื่นชมให้พี่โญฟังบ่อยๆ โดยเฉพาะ คอลัมน์หน้าศูนย์ใน OPEN แต่เจอตัวแล้วไม่กล้าชมต่อหน้า กลัวแกไม่เชื่อว่าผมชอบมากๆๆๆจริงๆ :) ส่วนคุณมุกหอม ผมทั้งทึ่งและชื่นชม ในวิธีคิดและกลวิธีการเขียนที่หลากหลาย อยากเรียกว่าเหมือนโรนัลดิญโญ่แห่งวงการคอลัมนิสต์ (ไม่รู้จะเปรียบยังไงดี เป็นโรดัลดิญโญ่ไปก่อนแล้วกันนะครับ) ผมอ่านบทความวิจารณ์ความคิดชาตินิยมคลั่งชาติใน OPEN แล้วหายป่วยเลย

นักเขียนอาชีพนี่ คนแรกต้องลุงรงค์ วงษ์สวรรค์ เลยครับ สำนวนภาษาที่เป็นเอกลักษณ์คงไม่ต้องอธิบายความอีกแล้ว ผสมกับความเป็นมืออาชีพที่ทุ่มเทชีวิตให้งานเขียนที่รักยิ่งน่าเคารพ ผมโชคดีที่มีโอกาสได้ขึ้นสวนทูนอินเมื่อปีที่แล้ว ติดตามคณะ OPEN เขาไป ได้พบตัวจริงลุงรงค์ และเห็นห้องทำงานที่สร้างงานเขียนร่วมร้อยเล่มแล้ว สุดประทับใจ ในความเป็นลุงรงค์มาก เฉียบคมทั้งความคิดและอารมณ์ขัน เป็นมืออาชีพที่สง่างามอย่างแท้จริง

นอกจากนั้น ผมชอบคุณชาติ กอบจิตติมาก โดยเฉพาะคำพิพากษาและพันธุ์หมาบ้า อาจารย์เสกสรรค์ ประเสริฐกุล ก็เป็นนักเขียนในดวงใจของผมมาช้านาน ยังมีคุณดำรงค์ อารีกุล อีกคน ใช่แล้ว ! ผมเป็นแฟนชมรมกอดลมไว้อย่าให้หงอย ของหมง หงจินเป่า แต่เล่มที่ผมชอบที่สุดคือ มีเท่าไหร่ให้หมดเลย ส่วนเรื่องความคิดสร้างสรรค์ ไม่มีใครกินคุณวินทร์ เลียววาริณ ได้ สำหรับนักเขียนต่างชาติ ต้องโกวเล้งครับ ผมชอบชุดฤทธิ์มีดสั้นมาก โดยเฉพาะอาฮุย

ส่วนบรรณาธิการอาชีพนี่ คุณสุชาติ สวัสดิ์ศรี เป็นมือหนึ่งเสมอ ผมเป็นอดีตสมาชิกช่อการะเกดคนหนึ่ง และเป็นแฟนคอลัมน์สิงห์สนามหลวงในเนชั่นสุดสัปดาห์ นอกจากนั้น ก็คุณเสถียร จันทิมาธร แห่งมติชนสุดสัปดาห์ พี่จอบ วันชัย แห่งสารคดี อาเรืองเดช จันทรคีรี รหัสคดี และ ... แหะๆ ... พี่โญ

เอาพอเพลินๆ เท่านี้ก่อนนะครับ คงมีนักเขียนโปรดที่ตกหล่นไปบ้าง ต้องขออภัย เพราะเขียนรวดเดียว

แล้วนี่ก็ถึงเวลาต้องไปเขียนวรรณกรรมอีกประเภทหนึ่งต่อแล้ว