วันชื่นคืนสุขแต่หนหลัง (Good Old Days)

ช่วงนี้เกิดอารมณ์คิดถึงเมืองไทยอย่างแรง นั่งเปิดดูรูปที่เก็บๆ ไว้ในคอมพิวเตอร์แล้วดันนึกครึ้มอยากโพสต์รูปขึ้นมาก่อนนอน

รูปแรก

งานเปิดตัวหนังสือ 'คนไม่ใช่สัตว์เศรษฐกิจ' เมื่อวันที่ 9 พฤษภาคม 2547 วันเดียวกับการย้ายบ้านครั้งที่ 4 ในชีวิต

งานจัดที่ร้านหนังสือ 'ริมขอบฟ้า' บริเวณอนุสาวรีย์ประชาธิปไตย นอกจากขายหนังสือ ยังมีการตั้งวงคุยกันเรื่อง 'นายกไม่ใช่เทวดา คนธรรมดาไม่ใช่สัตว์เศรษฐกิจ' โดย อ.วรากรณ์ ภาวิน ธร บก.ภิญโญ และปกป้อง

วันนั้นพี่โญถามคำถามได้โหดเหี้ยมมาก เช่น นักเศรษฐศาสตร์จะอธิบายเหตุการณ์กรือเซะอย่างไร ? เป็นต้น

ในรูป (จากซ้ายไปขวา) StrawHat (นั่งเก้าอี้) อดีตอาจารย์ที่ฮ็อตที่สุดในคณะ หัวหน้ากลุ่มเสือ (วันหลังผมกับ Kickoman จะรวมหัวกันเขียนเล่าเรื่องราวของเขาให้ผู้ชมได้อ่านกัน)

(แถวยืน) เฒ่า อาจารย์มือเยี่ยมแห่ง มธบ. นักเขียนฝีมือดีที่เล่นตัวที่สุดในโลก ไม่ยอมเขียน blog ไม่ยอมรวมเล่ม, เฮียฮาร์ท เพื่อนรักผม หนุ่มแบงก์กรุงเทพที่ยังโสด, One Life อาจารย์หนุ่มที่เพิ่งหายโสด (แฟนสวยด้วย), กระต่ายน้อย อาจารย์หนุ่ม ขวัญใจสาววัย seventeen ที่ฮ็อตที่สุดในคณะ (ทั้งที่หน้าตาก็ไม่ได้หล่อไปกว่าผมตรงไหน) ผู้ถีบส่ง StrawHat (อ้างแล้ว) ไปเกาะอันไกลโพ้นด้วยความชอกช้ำ, ไอ้บุ้ง (นาม); ไอ้เหี้ยบุ้ง (นาม) ก็เรียก, Dawdle Man อดีตยอด บก. Echo หนังสือในตำนานของนักศึกษาเศรษฐศาสตร์ภาคภาษาอังกฤษ ธรรมศาสตร์

(แถวนั่ง) หญิง, ปกป้อง, แพรกับจุ๊บ คู่ผัวตัวเมียแห่งสำนักท่าพระจันทร์ ผู้กำลังจะไปฮันนีมูนต่ออีก 5 ปี ที่มิชิแกนเดือนหน้านี้, David Ginola ยอด blogger อีกคน, น้องปู สาวแบงก์กรุงเทพสุดน่ารัก

(ยืนเท่ขวาสุด) November Seabreeze blogger ที่เกียจคร้านที่สุดในโลก ไว้วันหลังจะเอารูปท่านมาโพสต์อีก ถ้ายังไม่รีบเขียน blog

(นั่งชันเข่าตรงกลาง) O เพื่อนรักอันดับหนึ่งของผม


รูปที่สอง

ภาวินกับปกป้องไป 'มองซ้ายมองขวา' ให้นักเรียนมัธยมงงเล่น ที่ค่ายนักเศรษฐศาสตร์รุ่นใหม่ จัดโดย กรรมการนักศึกษาคณะเศรษฐศาสตร์ มธ ที่ศูนย์รังสิต เมื่อปีที่แล้ว ก่อนแยกย้ายกันไปเรียน

เป็นการเดินทางที่จ่ายค่าแท็กซี่แพงที่สุดในชีวิต กว่า 400 บาท (เที่ยวเดียว) ถ้าเป็นยุคสมัยนี้ คงเบิกได้ด้วยความยากลำบาก


รูปที่สาม

งานอภิปราย 'ซื้อสโมสรฟุตบอลลิเวอร์พูล: ประเทศไทยได้อะไร' ที่ห้องประชุมชั้น 5 คณะเศรษฐศาสตร์ มธ เมื่อกลางปีที่แล้ว

ถัดจากปกป้องคือ บก.ภิญโญ ต่อด้วย อ.ภราดร ตามด้วย อ.พิชญ์ แล้วก็เป็น Corgiman น่าเสียดายที่ช่างภาพใจร้าย แฟน blog เลยอดดูหน้าตาสุดน่ารักของเขาไปอย่างเฉียดฉิว

เป็นการขึ้นเวทีที่สนุกที่สุดครั้งหนึ่งในชีวิต เพราะได้อยู่บนเวทีกับขวัญใจผมทั้งนั้นเลย


รูปที่สี่

ด้วยจำนวนครูบาอาจารย์กว่า 90 คน ว่ากันว่า นี่คือคณะเศรษฐศาสตร์ที่ใหญ่ที่สุดในโลก ฝรั่งได้ยินทีไรเป็นต้องตาค้างทุกทีไป

แต่ประสิทธิภาพและผลงานเป็นอย่างไร ต้องให้ปริเยศตัดสิน (ฮา)

รูปนี้ถ่ายเมื่อครั้งสัมมนาอาจารย์ 2 ปีก่อน ขากลับเราแวะเยี่ยมชมสวนทุเรียนต้นเตี้ยของมหามิตรของอาจารย์สุขุม




รูปที่ห้า

กลุ่มเสือที่ผมคิดถึงใจจะขาด (แต่ยังไม่ครบฝูง)

ภาพนี้ถ่ายในงานเลี้ยงส่ง Corgiman เมื่อพฤษภาคม ปีนี้เอง

คนชูมือให้ของคือเจ้าตัว

ล้อมรอบด้วยเหล่าเสือ ทั้งเสือขาว เสือดำ เสือโคร่ง เสือลายพาดกลอน เสือปลา เสือกระดาษ และกระต่าย !!!







ชะตากรรมของทีมปืนโตฤดูกาลนี้













Free Trade & Pareto Improvement ???