อำลาดาวดวงนั้น

การตัดสินใจก้าวเดินออกจากชุมชนที่เรารักและผูกผันไม่ใช่เรื่องง่าย ไม่ใช่เรื่องสนุก หากต้องตัดสินใจด้วยความกล้าหาญ

ยิ่งหากมีเพียงสองขาเท่านั้นที่ก้าวเดินพ้นรั้ว แต่หัวใจมิได้โบยบินตามด้วยแล้ว ความยากลำบากยิ่งเป็นทวีตรีคูณ

นี่ย่อมมิใช่การอำลาพร้อมรอยยิ้มยินดีแม้แต่น้อย

เพราะมิเพียงผู้จากลาจักร่ำอาลัยในส่วนลึก

ผู้อยู่เบื้องหลังก็ถูกทิ้งให้โศกตรมท่ามกลางสายลมแห่งชะตากรรมไม่ด้อยไปกว่ากัน

......

ผมไม่เคยเรียนกับเขา และเราไม่รู้จักกันมาก่อน

เคยได้ยินก็แต่ข่าวลือจากปากใครต่อใครว่าเขาเก่ง ... โคตรเก่ง

จนเมื่อผมเข้าทำงานในสำนักแห่งนั้น เมื่อห้าปีครึ่งที่แล้ว ... เราจึงกลายเป็นเพื่อนร่วมงานกัน

เพื่อนร่วมงานมีมากมายนับร้อย เหตุใดผมถึงสนิทสนมกับเขาเป็นพิเศษ ?

ทั้งที่ดูเผินผ่าน เราทั้งสองไม่น่าจะสนิทสนมกันได้

มิใช่แค่เพราะเขาฝึกวิชาจากสำนักมิดเวย์ ซึ่งอยู่สุดขั้วความคิดกับผม อันส่งผลให้มุมมองต่อโลก โดยเฉพาะต่อโลกเศรษฐศาสตร์ของเราทั้งสองต่างกันราวฟ้ากับดิน

แต่ยังเพราะเขาเป็นสาวกของทีมนกกระเด้าลมทีมนั้น ทีมซึ่งห่างเหินจากความสำเร็จมายาวนานร่วมยี่สิบปี ขณะที่ผมเป็นสาวกทีมผีแดงที่ประสบความสำเร็จอย่างสูงตลอดทศวรรษหลัง (ขอสักดอกนึงก่อน)

เอาเข้าจริง เราเข้ากันได้ดีมาก และผมก็รู้สึกประทับใจเขาตั้งแต่แรกรู้จัก

ในฐานะเด็กปริญญาตรีที่พลัดหลงเข้าสู่ชุมเสือแดนสิงห์ก่อนวัยอันควร ใครเลยจะนึกว่าด็อกเตอร์หนุ่มใหม่หมาดจากสำนักมิดเวย์อันโด่งดังคับฟ้าจะใส่ใจให้ความเป็นกันเองกับผู้มาใหม่ถึงเพียงนั้น

เรากินข้าวกลางวันด้วยกันเป็นกิจวัตร แต่ไม่บ่อยนักที่เรากินข้าวเย็นและนั่งละเลียดเครื่องดื่มบางประเภทด้วยกันถึงดึกดื่น ด้วยเหตุผลบางประการที่ไม่ควรเอ่ยถึง หากผมยังอยากรักษาชีวิตไว้

เราผลิตบทสนทนาร่วมกันจำนวนนับไม่ถ้วน มีสาระบ้าง ไม่มีสาระบ้าง ตั้งแต่เรท PG ไปจนถึง NC-17 ว่าด้วยโลกความจริงจนถึงความใฝ่ฝัน เหล่านี้ล้วนแล้วแต่สร้างความสุขและสีสันในชีวิตการทำงาน

รู้จักกันได้ไม่นาน ผมสรุปได้อย่างง่ายดายว่าข่าวลือที่เคยได้ยินมาก่อนหน้าล้วนเป็นความจริง

เขาเป็นคนเก่ง ... โคตรเก่ง โคตรคม และเป็นของแท้ในวิถีและวิทยายุทธ์สายที่เขาคิดเขาเชื่อ

ผิดไปจากคนเก่งจำนวนมาก ผมไม่รู้สึกว่าเขาตัวใหญ่ หรือพยายามทำตัวให้พองโตแม้แต่น้อย

เขาเป็นคนธรรมดาโดยธรรมชาติ ไม่ถือตัว ไม่ใส่ใจหัวโขน เป็นตัวของตัวเอง รักครอบครัว รักตัวตนของเขา แม้ใครจะว่านักเศรษฐศาสตร์เป็นคนเลือดเย็น ยิ่งเพลงมวยสายเขาเลือดเย็นกว่าเพลงมวยสายผม แต่เขามีจิตใจที่มีชีวิต มีเยาวภาพ young at heart เสมอ และมีความเป็นมนุษย์สูง

แม้คนบางคนจะตั้งคำถามต่อเขาในบางมิติที่เกี่ยวเนื่องกับชีวิตนักวิชาการ แต่สำหรับความเป็นพ่อ และความเป็นมนุษย์แล้ว คงไม่มีใครต้องสงสัยอื่นใดอีก

เขาสนุกกับการแลกเปลี่ยนความเห็น โต้เถียง และเรียนรู้จากคนทุกรุ่นในหลายเรื่อง โดยไม่เกี่ยงอายุ ไม่เกี่ยงสถานะ ไม่เกี่ยงเพศ (แม้จะมีอคติทางเพศตรงข้ามบ้างนิดหน่อยก็ตาม - ขออีกดอก)

แต่สู้กันด้วยเหตุและผลล้วนๆ

กระนั้น การประมือกับเขาไม่ใช่เรื่องง่าย หากว่ากันด้วยเรื่องตรรกะ กำลังภายใน ความแข็งแกร่งเฉียบคมของเพลงมวย และความปราดเปรียวของเพลงดาบแล้ว ผมยกให้เขาเป็นยอดฝีมือติดอันดับเบญจภาคีของสำนักท่าพระจันทร์ ที่มียอดฝีมือร่วมร้อยคน

แม้มิใช่เรื่องง่าย แต่การปะทะสังสรรค์ทางความคิดกับเขานำมาซึ่งความสนุกเสมอ เพราะเขาเป็นคนใจกว้าง ชอบคิด ชอบฟัง ชอบถกเถียง ชอบแลกเปลี่ยน เรียกได้ว่าเป็นนักวิชาการโดยธรรมชาติและโดยสันดาน

บางคนเรียกเขาว่า นักวิชาการอารมณ์ศิลปิน เป็นนักเตะพรสวรรค์แห่งสนามวิชาการ เบสิคแน่น ลีลาพลิ้วไหว ครองบอลเชื่องเท้า จ่ายบอลงาม ยิงประตูคม โชว์สเตปให้ผู้ชมร้องซี้ดซ้าดอยู่บ่อยๆ เสียก็แต่ เหนื่อยง่าย ไม่ค่อยวิ่ง ไม่ขยันซ้อม และยากจะคาดเดาไปเสียหน่อย

บางคนเรียกเขาว่า คันโตน่าแห่งแอนฟิลด์

ผมเห็นด้วย เขาเป็นศิลปินลูกหนังในสนามวิชาการ

และศิลปินลูกหนังอย่างเขามีส่วนสร้างแรงบันดาลใจให้นักเตะทีมเยาวชนท่าพระจันทร์จำนวนมากมาย

ไล่เรียงนักเตะรุ่นใหม่ในโลกวิชาการสังกัดสำนักท่าพระจันทร์แล้ว ล้วนผ่านการบ่มเพาะจากเขาแทบทั้งสิ้น

......

ผมกับเขามีส่วนคล้ายกันไม่น้อยในบางมิติ

โดยเฉพาะความเป็นพวกขวางโลก ปากหมา ใจกบฎ ที่เขาเคยบ่นไว้ในจดหมายไฟฟ้าฉบับหนึ่งว่า สำนักเราตอนนี้มีคนแบบนี้น้อยเกินไป

แม้ลีลาท่วงทำนองอันเป็นเอกลักษณ์ของเขา ผมมิอาจเทียบเคียงได้ แต่ชะตากรรมที่เราได้รับคล้ายคลึงกัน จนผมเข้าใจและร่วมรับรู้ความทุกข์ที่เขาเผชิญอยู่ได้

ในช่วง 5 ปีที่ผ่านมา เขากับผมแลกเปลี่ยนความเห็นและโต้เถียงผ่านจดหมายไฟฟ้า ให้เป็นที่ระคายเคืองสายตาเพื่อนร่วมงานคนอื่นบ่อยครั้ง ไม่ว่าเรื่องคณะ เรื่องมหาวิทยาลัย ไปจนถึงการโต้เถียงเรื่องวิชาการ และวิจารณ์บทความ

ยังความสนุกสนานครื้นเครงให้กับคนชอบเถียง ชอบเรียนรู้ อย่างเรามาก แต่น่าเสียดาย ที่ไม่ค่อยมีคนร่วมวงถกเถียงกับเราเท่าที่ควร

ผมชอบโต้แย้งกับเขา เพราะเขาชอบการโต้แย้ง ประโยคนี้ผมเลียนแบบเขา

จริงๆ ผมโต้เถียงกับเขาไม่บ่อยเท่ากับเถียงกับศิษย์รักอันดับหนึ่งของเขา

เพราะผมมักรู้สึกว่า กำลังภายในผมยังไม่แข็งแกร่งพอจะประมือกับยอดฝีมือระดับเขา เลยฝึกซ้อมแลกเปลี่ยนวิชากับลูกศิษย์รักของเขาเป็นประจำ

บรรยากาศแห่งการโต้แย้งด้วยเหตุและผลคือสิ่งที่งดงามที่สุดในโลกวิชาการ

น่าเสียดายที่นักวิชาการไทยจำนวนมากไม่เข้าใจความข้อนี้ มิหนำซ้ำ ยังชอบหลอกตัวเอง

น่าเสียดาย ที่เมื่อผมหวนกลับไปนั่งอ่านบทโต้แย้งระหว่างผมกับเขาที่ได้เก็บรวบรวมบางชิ้นไว้เป็นที่ระลึก ผมกลับพบว่า บรรยากาศอันงดงามเช่นว่าเลือนหายไปสิ้นจากสำนักแห่งนั้นในปัจจุบัน

ไม่เพียงเขาที่เปลี่ยนไปในวันนี้ ผมพบว่า ผมเองก็เปลี่ยนไปมากเช่นกัน

จากเด็กหนุ่มที่มองโลกในแง่ดี มีพลังความหวัง กลายเป็นคนเข้าใจและเริ่มยอมรับโลกที่โหดร้าย ขณะที่ความหวังความฝันถูกบั่นทอนทำลายไปมาก ในหนึ่งปีที่ผ่านมา

โลกวิชาการ เอาเข้าจริง ก็มิได้สูงส่งอะไรนัก ไม่แตกต่างจากสังคมที่เราพบเห็นทั่วไป ตำแหน่งวิชาการสูงๆมิใช่เครื่องการันตีความเป็นนักวิชาการแท้ที่เปี่ยมด้วยวัฒนธรรมวิชาการในสายเลือดและหัวใจ

ขวบปีที่ผ่านมา ณ สำนักแห่งนั้น เสียงเซ็งแซ่แห่งการโต้เถียงและตั้งคำถามค่อยๆเงียบหายไป

มีแต่เสียงแห่งความเงียบเข้ามาแทนที่

เมื่ออำนาจคุกคามเสียงเซ็งแซ่ ที่แม้ฟังดูหนวกหู แต่สร้างชีวิตชีวาให้กับชุมชน

คนชอบส่งเสียงดัง ส่งเสียงที่ผู้มีอำนาจไม่อยากได้ยิน ชอบโวกเวกโวยวาย ทำตัวไม่น่ารักเรียบร้อยอย่างเรา ก็สิ้นความสุข

เมื่อความทุกข์ในใจเลยพ้นจุดหนึ่ง การโหวตด้วยส้นตีนอาจเป็นทางออกสุดท้าย

นั่นคือ การเดินจากไป

......

เมื่อแรกที่รู้ข่าวว่าเขาตัดสินใจเดินจากไป หลังสิ้นความตกใจ ทุกคนที่รักเขาต่างพยายามฉุดรั้ง แต่ไม่สำเร็จ

ผมเชื่อมั่นว่า แม้จะกลัดแน่นด้วยความทุกข์ในใจ แต่หัวใจของเขาก็ยังอยู่ที่นี่ แม้ตัวจะจากไป

ผมกล้ารับประกันว่า เขารักและหวังดีกับสำนักแห่งนี้เสมอมา

แต่เมื่อนักเศรษฐศาสตร์สำนักมิดเวย์ตัดสินใจเลือกสิ่งใด นั่นแสดงว่า เขาได้ไตร่ตรองมันด้วยเหตุด้วยผลแบบ rational man ที่คำนึงถึงปัจจัยต่างๆ ครบถ้วนแล้ว และนั่นคงเป็นทางที่เขาคิดว่าดีที่สุดขณะนี้ ภายใต้ข้อจำกัดที่เขาเผชิญ

เมื่อเพื่อนเลือกแล้ว เราก็ทำได้แค่เป็นกำลังใจ และร่วมอวยพร

อวยพรให้เขาสนุกกับชีวิตใหม่ และผ่านพ้นช่วงเวลายากลำบาก with flying colours

ร่วมตั้งความหวังว่า ในอนาคตข้อจำกัดที่เขาเผชิญจะเปลี่ยนแปลงไป จนทำให้ rational man อย่างเขา เลือกทางเลือกใหม่ โดยหวนคืนสู่บ้านเก่า

ผมเชื่อมั่นว่า พลังอุลตร้าคงช่วยปกปักษ์รักษาเขา เมื่อรวมกับท่าไม้ตายไรเดอร์คิกของเขา คงรับมือชีวิตใหม่ภายภาคหน้าได้อย่างไม่ลำบากยากเย็น

แล้วเมื่อถึงวันนั้น เมื่อวันเวลาแห่งความสุขมาถึง เมื่อท้องฟ้าเปิดกว้างส่องสว่าง เราคงมีโอกาสได้กลับมาร่วมสนุกกันอีกครั้ง

......

30 เมษายนนี้ ดาวดวงหนึ่งกำลังจะหายลับไปจากฟากฟ้าแถบท่าพระจันทร์

แม้ดาวดวงหนึ่งลาลับไป ฟ้าจะยังคงเป็นฟ้า

... แต่ฟ้าผืนนั้น ก็ไม่มีวันเหมือนเดิม